ΥΓΕΙΑ (41)
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΨΥΛΛΟΣ
Ο ψύλλος είναι ένα εξωπαράσιτο το οποίο τρέφεται από το αίμα των ξενιστών που παρασιτεί. Ξενιστές είναι ο άνθρωπος, οι γάτες και οι σκύλοι και τα πτηνά. Το είδος του ψύλλου που συναντούμε πιο συχνά είναι το Ctenocephalitis felis και σπανίως το Ctenocephalitis canis. Στον άνθρωπο παρασιτεί το είδος Pulex irritans και το Pulex simulans. Στα πτηνά συνήθως παρασιτεί το είδος Ctenocephalitis gallinacea.
Oλιστικοί κτηνίατροι υποστηρίζουν τα οφέλη της βιταμίνης C, ενώ διατροφολόγοι διαφωνούν για τη χρησιμότητα της.
Για τους ανθρώπους, οι πηγές βιταμίνης C στη διατροφή τους είναι εντελώς απαραίτητες. (Οι σκύλοι και οι γάτες έχουν ένα ένζυμο, το οποίο τους επιτρέπει να παράγουν βιταμίνη C αντίθετα ο άνθρωπός την προσλαμβάνει από την διατροφή). Οι παλιοί ναυτικοί που στερούνταν φρέσκιες τροφές για μεγάλα χρονικά διαστήματα, συχνά εμφάνιζαν «σκορβούτο», μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από ούλα που ματώνουν, απώλεια δοντιών, γενικευμένη αδυναμία και μερικές φορές και θάνατο. Ώσπου στα τέλη του 18ου αιώνα ο Captain James Cook, ο πρώτος Ευρωπαίος που επισκέφθηκε τα νησιά της Χαβάης, δίδαξε το Βρετανό Ναύαρχο την πρόληψη της ασθένειας προσθέτοντας φρέσκα φρούτα ή χυμό από λάιμ στις καθημερινές μερίδες ρούμι των ναυτικών (έτσι πήραν το παρατσούκλι «Limeys» που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα).
Ο τύφος είναι μια ιογενής ασθένεια του σκύλου (δεν έχει σχέση με τον τύφο του ανθρώπου). Υπεύθυνος ιός είναι ο παρβοϊός τύπου 2 (CPV-2) του σκύλου.
Εμφανίζεται με καρδιακή μορφή (μυοκαρδίτιδα) στα πολύ νεαρά κουτάβια (20-40 ημερών) και με μια εντερική μορφή (γαστρεντερίτιδα) σε μεγαλύτερα κουτάβια (μεγαλύτερα 2 μηνών). Οδοί μόλυνσης- ο ασθενής σκύλος αποβάλει τον ιό με τα κόπρανα, σάλιο, και τον εμετό.
Ο ιός έχει δυνατότητα να μολύνει σκυλιά, ακόμα και 6 μήνες μετά την αποβολή του στο περιβάλλον.
Όλες οι φυλές είναι δυνατόν να νοσήσουν από τύφο, με πιο ευάλωτες τα Doberman, Γερμανικός ποιμενικός, Pit Bull, Rottweiler,κ.α.
Κλινικά συμπτώματα
Καρδιακή μορφή- (μυοκαρδίτιδα) παρουσιάζεται ξαφνικός θάνατος σε λίγες ώρες. Τα μεγαλύτερης ηλικίας κουτάβια είναι πιθανόν να επιβιώσουν, αλλά αναπτύσσουν αργότερα καρδιακή ανεπάρκεια, η οποία μετά από μήνες θα δώσει πνευμονικό οίδημα και θάνατο.
Εντερική μορφή - είναι και η συχνότερη, με χρόνο επώασης 4 έως 7 ημέρες. Τα μητρικά αντισώματα που λαμβάνει το κουτάβι με τον θηλασμό, προστατεύουν το ζώο τις πρώτες 40 ημέρες της ζωής του. Αν αρρωστήσει το κουτάβι, θα εμφανίσει ανορεξία, πυρετό (40-40o), κατάπτωση και πολλούς εμετούς.
Τις επόμενες ώρες εμφανίζεται και η διάρροια.
Σταδιακά τα κόπρανα εμφανίζονται πιο αιμορραγικά και η διάρροια αποκτά πιο δυσάρεστη οσμή. Παράλληλα έχουμε αναιμία, αφυδάτωση και πολλές φορές θανατηφόρο κατάληξη.
Διάγνωση
Η διάγνωση γίνεται με βάση την κλινική εικόνα και την ανίχνευση του ιού στα κόπρανα του ζώου. Η ανίχνευση του ιού στο αίμα δεν έχει διαγνωστική αξία επειδή τα εμβολιασμένα ζώα έχουν αντισώματα κατά του ιού φυσιολογικά. Οι αιματολογικές εξετάσεις θα δείξουν λευκοπενία, ουδετεροπενία και συχνά αναιμία.
Όσο πιο μεγάλη είναι η λευκοπενία τόσο πιο κακή θα είναι η πρόγνωση.
Ακτινολογικά πιθανό να διαπιστωθεί διάταση του εντέρου και στην μυοκαρδίτιδα θα δούμε δεξιά υπερτροφία (καρδιομεγαλία).
Θεραπεία
Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία. Δίνουμε ισότονους ορούς και ηλεκτρολύτες ενδοφλέβια, αντιβιοτικά ευρέως φάσματος, αντιεμετικά, βιταμινούχα σκευάσματα, ακόμα και μετάγγιση αίματος και πλάσματος. Η ανοσοθεραπεία δεν έχει δώσει μέχρι στιγμής θεαματικά αποτελέσματα.
Πρόληψη
Ο ιός είναι εξαιρετικά ανθεκτικός στο περιβάλλον και γι’ αυτό χρησιμοποιούνται πυκνά διαλύματα χλωρίνης (1:30). Τα άρρωστα κουτάβια πρέπει να απομονώνονται από τα υγιή κουτάβια, ακόμη και για 2-4 εβδομάδες μετά την πλήρη ίασή τους.
Βασικό στοιχείο της πρόληψης είναι ο Εμβολιασμός. Είναι ενδιαφέρον ότι στα κουτάβια γεννημένα από εμβολιασμένες μητέρες, εμποδίζεται σοβαρά η δράση των εμβολίων έως την ηλικία των 4 μηνών. Το βασικό σημείο είναι το ‘κενό ανοσίας το οποίο χρονικά εντοπίζεται την στιγμή που τα μητρικά αντισώματα σταδιακά εξαφανίζονται στα κουτάβια.
Έτσι ο εμβολιασμός στα κουτάβια, για 2 έως 4 εβδομάδες δεν μπορεί να κινητοποιήσει το ανοσοποιητικό σύστημα. Σε αυτό ακριβώς το χρονικό σημείο το κουτάβι είναι πολύ ευάλωτο στην μόλυνση από τον παρβοϊό. Προτείνουμε τον πρώτο εμβολιασμό των κουταβιών την 6η εβδομάδα της ζωής τους.
Κουπατσιάρης Χρ. Γιώργος
D.V.M. - Κτηνίατρος
Πηγή:iatronet.gr
Η ασπιρίνη, ένα μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο. Αποσυντίθεται ταχέως σε διαλύματα οξικού αμμωνίου και γενικώς σε διαλύματα οξικών, ανθρακικών, κιτρικών αλάτων ή υδροξειδίων των αλκαλίων (Li, K, Na, Rb, Cs). Είναι σταθερό σε ξηρό αέρα αλλά σταδιακά υδρολύεται σε επαφή με υγρασία προς οξικό και σαλικυλικό οξύ.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΤΑΣΗ ΚΑΙ ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΜΑΧΟΥ ΣΤΟ ΣΚΥΛΟ. Είναι η αιφνίδια διόγκωση του στομάχου και η σχεδόν ταυτόχρονη στροφή του γύρω από τον επιμήκη άξονα του. Οφείλεται στον αέρα που έχει καταπιεί το σκυλί σε συνδιασμό της λαίμαργης κατανάλωσης τροφής, μεγάλης ποσότητας νερού και αμέσως μετά, έντονης μυϊκής άσκησης. Βέβαια τα ακριβή αίτια για αυτή την παθολογική κατάσταση δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρα. Η στροφή που σημειώνεται είναι δεξιόστροφη και φτάνει τις 270 μοίρες. Σπάνια η στροφή είναι αριστερόστροφη και φτάνει τις 90 μοίρες. Η στροφή του στομάχου προκαλεί σύγκλειση του καρδιακού στομίου, του πυλωρικού στομίου, στραγγαλισμό των γαστροσπληνικών αιμοφόρων αγγείων και αναδίπλωση του περιφερικού συνήθως τμήματος της σπλήνας με αποτέλεσμα τη παθητική συμφόρηση του στομάχου και της σπλήνας. Η κατάσταση αυτή, που θα μπορούσε ίσως να χαρακτηρισθεί και ως σύνδρομο την συναντάμε στις μεγαλόσωμες και γιγαντόσωμες φυλές σκύλων (μεγάλος Δανός, αγίου Βερνάρδου, Irish woulfhound, Γερμανικός ποιμενικός, Weimeraner, Αγγλικό και Ιρλανδέζικο Setter). Έχει άμεση σχέση τόσο με τη φηλή, την ηλικία (από 2 έως 10 ετών) και τον χαρακτήρα του σκύλου( ζώα νευρικά, υπερκινητικά, στρεσσαρισμένα), όσο και με το είδος της τροφής και γενικά όλης της διατροφικής συμπεριφοράς του ζώου (διατροφή μια φορά την ημέρα, το σημείο της τροφοδόχου σε υψηλότερο επίπεδο, μεγάλη ποσότητα τροφής, μεγάλη ταχύτητα λήψης, μεγάλο μέγεθος της κροκέττας ).
Η παθολογική κατάσταση με τη γαστρική διάταση και την ταυτόχρονη στροφή του στομάχου προκαλεί ένα σύνολο αντιδράσεων επηρεάζοντας όλο τον οργανισμό του ζώου, εξ’ ου και ο χαρακτηρισμός του συνδρόμου. Έτσι παρατηρείται αντίδραση του σπλήνα, του ήπατος, της καρδιάς, των πνευμόνων, των επινεφριδίων και γενικά επέρχεται μια έντονη αλλαγή της κυκλοφορίας με τελική συνέπεια αύξηση της ενδογαστρικής πίεσης και καρδιογενή καταπληξία. Η όλη κατάσταση κρίνεται εξαιρετικά κρίσιμη και επείγουσα και παρά τη συντηρητική και χειρουργική αντιμετώπιση η θνησιμότητα φτάνει στο ποσοστό του 50%. Η επέμβαση είναι εξαιρετικά κρίσιμη και δύσκολη λαμβανομένης υπ΄όψη μας της γενικευμένης κατάρρευσης του οργανισμού του πάσχοντος σκύλου.
Η αντιμετώπιση της παθολογικής αυτής κατάστασης (διάτασης-στροφής στομάχου) στοχεύει: 1) Στην αποσυμπίεση της διάτασης. 2) Στη χορήγηση υγρών και ηλεκτρολυτών για την ρύθμιση της αιμοδυναμικής αστάθειας. 3) Μετα την πάροδο 1-2 ωρών είναι αναγκαία η χειρουργική αντιμετώπιση. Σε περίπτωση που επιβάλλεται η διενέργεια γαστρεκτομής, σπληνεκτομής και είναι πιθανή η ταυτόχρονη εμφάνιση αρρυθμιών, τότε αυξάνεται η θνησιμότητα σε ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από το αναμενόμενο. Μετά την επιτυχημένη χειρουργική αποκατάσταση πρέπει να προβλεφθεί η αποτροπή υποτροπής, που γίνεται με τη διενέργεια γαστροπηξίας. Αν δεν γίνει γαστροπηξία τα ποσοστά υποτροπής ανέρχονται στο 80%. Το πάσχον ζώο θα πρέπει να παραμείνει στην κλινική τουλάχιστον για 2 με 3 εικοσιτετράωρα σε εντατική παρακολούθηση και να του χορηγηθεί για κάποιο χρονικό διάστημα αντιβιοτική κάλυψη. Στη συνέχεια θα ακολουθηθεί ειδική δίαιτα με κατάλληλο σιτηρέσιο και ειδικό πρόγραμμα διατροφής.
Ενδείξεις που πρέπει να προσέχει ο ιδιοκτήτης για να προλάβει μια πιθανή στροφή στομάχου, ή για να βρεθεί το συντομότερο στον κτηνίατρο για βοήθεια. Υπάρχουν κάποιες τέτοιες ενδείξεις, που σίγουρα θα σας βοηθήσουν να σώσετε το ζώο σας. Έντονη ανησυχία του σκύλου, με σιελλόροια (αυξημένη σε ποσότητα και ένταση), συνεχείς αλλά αποτυχημένες προσπάθειες για έμετο και βεβαίως απότομη διόγκωση του μπρόσθιου τμήματος της κοιλιάς που είναι σκληρή στη ψηλάφηση, έντονο κοιλιακό πόνο, απροθυμία μετακίνησης, επιπόλαιη αναπνοή, γρήγορο και αδύνατο σφυγμό. Η διάρκεια της παθολογικής αυτής κατάστασης δεν ξεπερνά τις 8 ώρες. Να θυμάστε ότι η έγκαιρη διάγνωση, η έγκαιρη μεταφορά στον κτηνλιατρο και η άμεση αντιμετώπιση αυξάνει το ποσοστό επιβίωσης στο 90%.
Πηγή:vets.com.gr
Αρχικά θα πρέπει να μιλήστε με τον κτηνίατρο και στη συνέχεια να εξετάσει το κατοικίδιο ζώο σας. Το κατοικίδιο σας μπορεί να έχει αρθρίτιδα. Τα ηλικιωμένα κατοικίδια ζώα, ιδίως αυτά με μεγάλο μέγεθος, υπέρβαρα είναι ευάλωτα σε αρθρίτιδα και άλλες κοινές ασθένειες. Ορισμένες περιπτώσεις η αρθρίτιδα είναι κληρονομική και εμφανίζεται σε ζώα με δυσπλασία ισχίων. Η αρθρίτιδα εμφανίζεται σε 1 ανά 5 σκυλιά και είναι μία από τις πιο συνηθισμένες αιτίες χρόνιου πόνου στα ζώα. Υπάρχουν πολλές επιλογές “θεραπείας” για να βοηθήσουμε τα πάσχοντα ζώα, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει ουσιαστική θεραπεία για την αρθρίτιδα και τους πόνους στα οστά.
Όπως γνωρίζει όποιος έχει ζήσει ποτέ με σκύλο, συχνά υπάρχει η αίσθηση ότι δεν έχουμε αρκετό χρόνο με τους γούνινους φίλους μας. Τα περισσότερα σκυλιά ζουν μόνο περίπου δέκα έως 14 χρόνια κατά μέσο όρο - αν και μερικά μπορεί να ζήσουν φυσικά περισσότερο , ενώ άλλα μπορεί να έχουν προδιάθεση για ορισμένες ασθένειες που μπορούν να περιορίσουν τη διάρκεια ζωής τους.
Η προβολή του αδένα του τρίτου βλεφάρου (Cherry Eye, ή Προβολή του Αδένα του Harder στο παρελθόν) αποτελεί τη συνηθέστερη πρωταρχική πάθηση του τρίτου βλεφάρου. Η προβολή του αδένα του τρίτου βλεφάρου είναι μια διαταραχή η οποία εμφανίζεται συνήθωςστη βάση του τρίτου βλεφάρου ως προεξέχουσα διόγκωση. Δεν οφείλεται σε μικρόβιο, ιό, ή τραυματισμό, οπότε και η αντιμετώπιση της πάθησης δεν μπορεί να είναι παρά μόνο χειρουργική.
Η προβολή του αδένα του τρίτου βλεφάρου αφορά κυρίως σκύλους, και σπάνια γάτες.
Τον Αύγουστο του 2021, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Tufts δημοσίευσαν μια μελέτη που έδειξε ότι ο αρακάς μπορεί να είναι το κορυφαίο συστατικό τροφής που συμβάλλει στην αύξηση της καρδιακής νόσου των σκύλων (DCM) που σχετίζεται με τη διατροφή σε σκύλους. Στη μελέτη, οι ερευνητές συνέκριναν τις παραδοσιακές τροφές για σκύλους με εκείνες τις τροφές για σκύλους που ο FDA έχει συσχετίσει με την καρδιοπάθεια των σκύλων, οι οποίες συχνά χαρακτηρίζονται ως δίαιτες «χωρίς σιτηρά».
Φρούτα και λαχανικά ασφαλή ή μή για σκύλους
Δεν είναι ασυνήθιστο να θέλετε να «κακομάθετε» το σκυλί σας δίνοντας του υπολείμματα του τραπεζιού ή σνακ από τα αγαπημένα σας άτομα αντί για κέρασμα σκύλου. Άλλωστε, αν είναι ασφαλές για εσάς να φάτε, πρέπει να είναι εντάξει για το σκυλί σας να φάει, σωστά; Όχι απαραίτητα. Ενώ πολλά τρόφιμα είναι απολύτως ασφαλή για τα σκυλιά, μερικά είναι πολύ ανθυγιεινά και εντελώς επικίνδυνα, οπότε είναι κρίσιμο να μάθουμε ποια φρούτα και λαχανικά μπορούν να φάνε τα σκυλιά.
