Ακούω συχνά αυτόν τον χαρακτηρισμό. Λυπάμαι που θα σας χαλάσω το όνειρο, όμως δεν υπάρχει ανιδιοτελής αγάπη για έναν σκύλο. Υπάρχει σχέση εξάρτησης (την οποία εμείς έχουμε καλλιεργήσει) που μέσα από αυτή τη διαδικασία προκύπτει η έκφραση χαράς και ικανοποίησης.

 

Ο λόγος που ο σκύλος ως ζώο μας κερδίζει συναισθηματικά είναι που εκδηλώνει στο απόλυτο κάθε του ψυχική κατάσταση.

 

Το ότι χαίρεται που μας βλέπει και δείχνει τόσο ενθουσιασμό, δε σημαίνει πως μας αγαπάει περισσότερο από τους δικούς μας άνθρωπους, αλλά πως ζει για τη στιγμή. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει στο τρόπο αντίδρασης του όταν νιώθει φόβο ή απειλή. Εκδηλώνεται με απόλυτοτητα.

 

Αυτό λοιπόν μας εντυπωσιάζει... Πως είναι δίκαιος και ειλικρινής,θα σου ανταποδώσει ακριβώς αυτό που εισπράττει. Οι άνθρωποι τεινουμε να ζυγίζουμε τα πάντα, να εκδηλώνουμε όσα πρέπει.